کد مطلب:113831 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:149

در خطبه 186 با یكی دیگر از جلوه های عظمت و بزرگواری پروردگار نظام هستی آشنا می شویم كه چگونه در میان اشیاء و عناصر گوناگون و متضاد، وحدت و هماهنگی شگفتی بوجود آورده و همه

[صفحه 116]

را در مسیر تكاملی قرار داده است كه فرموده:

ضاد النور بالظلمه و الوضوح بالبهمه و الجمود بالبلل و الحرور بالصرد مولف بین متعادیاتها مقارن بین متبایناتها مقرب بین متباعداتها[1].

(خداوند بزرگ، روشنائی را با تاریكی و آشكار را با نهان و خشكی را با تری و گرمی را با سردی ضد هم قرار داد و همه را برای پیدایش تكامل هستی آفرید و آنگاه عناصر متضاد را با هم تركیب نموده هماهنگ كرد، بین موجوداتی كه با هم جدا بودند و فرق داشتند تقارن و نزدیكی ایجاد كرد و آنها را كه از هم فاصله داشتند بهم نزدیك گردانید).

صفحه 116.

1. خطبه 4 -186 نهج البلاغه المعجم المفهرس.